İMAMOĞLU KENDİNİ KURTARMANIN DERDİNDE…

İmamoğlu hem kendini hem de partiyi bitiriyor… “Değişim değişim…” diyor ama değişimden ne anlamamız gerektiğini de bir türlü açıklayamıyor… İmamoğlu bu aşamada bulanık suda balık avlayarak hem İstanbul Belediye Başkanlığına yeniden aday olup kaybetmekten, hem de CHP içinde eline geçen (ya da geçtiğini sandığı) fırsatı kaçırmaktan korkuyor. Kısacası İmamoğlu’nun DEĞİŞİM’den anladığı kendini kurtarmak… Bunun için partiyi ve seçmenleri hayal kırıklığına, kargaşaya, umutsuzluğa uğratmaktan vaz geçmiyor. Umut olmaktan çıkıp sorun olmaya doğru evriliyor. Hatta sorun oluyor..

***

Yerel seçimlerde başarı, CHP Genel Başkanı’nın kimliği ile çok ilgili değildir. Bu seçimlerin kendine has koşulları vardır. Örneğin gösterilecek aday çok önemlidir. Adayın nasıl belirlendiği ise çok daha önemlidir. Seçmen kendi adayını kendisi belirlemek ister. Ön seçimister. Yerelde kendini yönetecek olan kişiyi belirleme hakkına sahip değilse seçmenin nereye savrulacağı belli olmaz. Seçenlerin de nasıl seçildiği, nasıl üye olduğu da önelidir. O nedenle Kurultay süreci maalesef yine yanlış başlamıştır. Mahalle bazında bile, delege seçimleri çarşaf listelerle yapılmalıdır. Her aşamada çarşaf liste TEK yöntem olmalıdır. BLOK liste kavramı tüzükten kesinlikle çıkarılmalıdır. Eğer bu başarılabilirse eylül ayındaki kurultaya gidecek olanlar hiçbir parti ağasının, hiçbir Belediye Başkanının, hiçbir PM üyesinin “Adamıdır” diye nitelenemez.. Kısa vadede Tüm halkımızın, tüm partililerin, tüm örgütün ve İmamoğlu’nun DEĞİŞİM’den anladığı bu olmalıdır.

SONUÇ: Değişimin kendisi ve tartışma yeri, kurultay süreci ve Kurultaydır. Yandaş TV kanalları değildir..

***

Yeter mi? Yetmez… Kurultay 3 gün sürmeli, tüzük komisyonları kurulmalı –hatta şimdiden- çalışmaya başlamalıdır. Genel merkez seçimleri son gün yapılmalıdır. Söz konusu bu maddeler kalıcı ve kesin hükümler olarak tüzüğe eklenmelidir.

***

Bu da yetmez… Yerel seçimde aday adayı olanlar Kurultay’ın hemen ardından resmen ortaya çıkmalıdır. Kalan 6 ay içerisinde bölgelerinde sıkı bir çalışmaya girmelidirler. Ön seçimi yapacak üye ya da delegelere kendilerini tanıtmalıdırlar. Son tahlilde mutlaka ama mutlaka delege ya da aktif üyelerle, partinin dışındaki STK’ların da katkı ve katılımlarla halkın kendi başkan adayını seçmesine imkan verilmelidir. Yani ön seçim yapılmalıdır..

***

Sonuç ne mi olur? İddia ediyorum, 11 Büyükşehire yeni kazanımlarla yenileri ilave olur. Çünkü, iktidarın uygulamakta olduğu ekonomik değişim, Büyük şehirlerde halkın sıkıntılarını daha da katlayacaktır. Yakın bir zamanda, mesela birkaç ay sonra şehirlerde yaşam hiç çekilmez hale gelecektir. İşten çıkarmalar, iflas eden şirketler artacaktır. YOK’luklar ve karaborsa başlayacaktır. İthalat en düşük seviyelerde bile yapılamayacak hale gelecektir. Hırsızlık, arsızlık, gasp, soygun, rüşvet, fuhuş, cinayet ve intiharlar artacak ve bütün bunlara rağmen; istese de isyan edemeyenler son çare olarak sandıkları patlatacaklardır.

***

Özetle diyorum ki Partide beklenen DEĞİŞİM kısa vadede bu kural değişiklikleri ile mümkündür. Uzun vadede ise partinin kimliğinin sosyal demokrasiye uygun hale getirilmesi ciddiyetle ele alınmalıdır. Ama bu tartışma şimdilik seçim sonrasına bırakılmalıdır..

***

Yine sonuç olarak belirtmek istiyorum ki İmamoğlu ne bunları söyleyebiliyor, ne de söyleyebileceği ne varsa –ki yok- onu da söyleyemiyor. İmamoğlu sadece kendini kurtarmaya çalışıyor. Sık sık Genel Başkanla pazarlık kanısı uyandıran ikili görüşmelerle parti kurallarını iğdiş ediyor. Daha şimdiden, böyle bir göreve gelmeden parti kurallarını çiğniyor. Tepki topluyor. Aleyhindeki çemberi de gittikçe daraltıyor.Hele İstanbul’a aday olmaktan kaçarsa bunu hiç kimseye ve özellikle İstanbul seçmenine anlatabilmesinin mümkün olmadığını anlamazdan geliyor. Kendini tüketiyor… Bu duruma tanık olan herkesin İmamoğlu’na “Artık sus” demesi gerekiyor.